Küçüklüğümden beri hep tasarruf yapmaya
çalışmış fakat hep paralarımı harcamış olurdum.Bir hafta belki daha da sıkardım
ıkı hafta kadar biriktirebilirdim.Ama canım bir şey çektiğinde direk
harcardım.Hata olduğunu geç anladım.Eğer küçüklükten gelseydi bu alışkanlığım,
şimdi fazlaca paralarım olmuş olurdu.Ama olsun geç de olsa anlamış oldum.On
sekizimde para biriktirmeye
başladım.Nasıl mı ? Okulu kazanmadan önce çok fazla yabancı filmler
seyrediyordum.Miami'de California'da çekilmiş gençlik filmleri , sörf
edenler,tarihi üniversite binaları...Onları her gördüğümde bir kez daha yurt
dışına gitmek istedim.Gitmek için de paraya ihtiyacım vardı.Hiç unutmam
cebimdeki bozukluk paralarla başlamıştım.5,10,25,50 krş ve 1 lira ile işe
koyuldum.Birkaç hafta sonra 91 lira olmuştu.Hayatımda ilk defa bu kadar uzun
süre para biriktirmiştim.Bir markete gidip kağıt paraya çevirmiştim.Daha sonra
düşündüm ' Ben bu parayı yine harcarım.Zaten yurt dışına gitmek istiyorum en
iyisi bunu yabancı paraya çeviriyim'demiştim.İyi ki de demişim.Babamın verdiği
haftalık harçlıkları biriktirirken aç kaldığım da oldu , susuz kaldığım da
oldu.1 lira dahi heba etmek istemiyordum.1.5 yılın sonunda 3 bin liraya yakın
param oldu.Ama ne kadar mutluydum anlatamam.Düşünsenize 5 kuruşla 91 tl
biriktiriyorsunuz ve sonunda 3 bin tl oluyor.Şaka gibi.Sokakta bazı kişiler 5
kuruşun ya da 10 kuruşun yüzüne bile bakmazlar.Ama ne kadar da
önemliler.Belki yurt dışına gidemedim ama iki aylık okul taksidimi çıkarmış oldum.Konumuza dönersek..Benim durumum yok, harçlığım fazla değil diye
yakınmayın.Kuruşlarla başlayın sizinle birlikte onlarda büyüyecek.Para, satın
alma gücü olduğundan onu biriktirmek , tasarrufu sağlamak gücünüzü elinizde
tuttuğunuz anlamına gelir.Geleceğinizi şimdiden kontrol edin ,
yaşayın,biriktirin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder