24 Ekim 2016 Pazartesi

Kendini Hatırla !

Yoğun çalışmaktan unuttuğumuz ne çok şey var ! Bazen bir şey yapmaya karar verirsin , hatta birçok şeye başlamak istersin.Heveslenirsin , isteğin vardır ,enerjin tavan  yapmıştır çünkü sevdiğin,istediğin bir şeyi yapacaksındır.Tam güzel güzel başlamışken araya başka şeylerin girmesi onu yapmanı unutturur sana.Kendini bile unutursun.Vapura yetişmek için güzelim gökyüzüne bakmadan öylece çeker gidersin , çünkü aklında sadece vapura yetişmek vardır.Geçenlerde mesela hava yağmurluydu ve ben yine vapura yetişmeye çalışıyordum.O sırada insanlar gökyüzünü çekiyorlardı.Dedim kendi kendime acaba çok mu enteresan bir şey var havada yoksa bu kadar insan yağmurlu havayı İnstagram’da mı yayınlayacaklar ? Sonra ben de bir bakıyım dedim ve çok tatlı bir gökkuşağının olduğunu fark ettim.İçimi ferahlattı , gülümsememi sağladı..Buradan şunu da çıkartabiliriz , küçük şeylerle mutlu olmayı bilin J Yoğun çalışma temposunu sevdiğim ve alıştığım hâlde bu yıl kendimi o kadar çok ikinci plana atarak devam ettim ki artık yavaş yavaş beynimden alevler çıkmaya başlayacakmış gibi hissettim.Bunu ilk başlarda anlayamıyorsunuz , belki aklınızdaki düşünceleri unutmak için çok çalışıyorsunuz belki çalışmayı çok seviyorsunuz ama fazla yoğun tempoda artık beyniniz yavaş yavaş diyor ki size sen hele bir dur,bir yavaşla ,bir nefes al ,mola ver artık.Bunun üztüne zamanı iyi kullanamayıp  bir de artık canımız sıkıldığı için uydurduğumuz mazeretlerimiz “Zamanım hiç yok “ dememize neden oluyor.Benim zamanım var mı ? 3 günüm sabah erken saatte uyanıp akşam eve gelmekle geçiyor.Bu saatlerin içinde hayalimi gerçekleştirmek için ihtiyacım olan saatler var , ders çalışmam için gereken saatler..Ama bir noktada o kadar çok bunalıyorsunuz ki hiçbir şey yapmak istemiyorsunuz ta ki kendinizi hatırlayıncaya kadar.O zaman yapmak istedikleriniz gözünüzün önünden geçiyor hatta şarkı dinlerken kurduğunuz hayallerinizin içinde yapmak istediğiniz projenin ayrıntılarını çizebiliyorsunuz.Kendinizi hatırladığınızda gülümsüyorsunuz gülümsediğinizde çok çok çok daha fazla pozitif oluyorsunuz.Kendiniz oluyorsunuz ! Yarıda bıraktığınız ne varsa tamamlamak istiyorsunuz.Belki daha çılgın şeyler yapıyorsunuz.! Neden mi ? Çünkü geçen zaman içinde neler yaşadığınızı , nasıl olduğunuzu , nasıl hissettiğinizi biliyorsunuz ve bunu artık geçmişteki anılar olarak adlandırıp yenilerine yer açmayı istiyorsunuz Ben mesela ,  haftalar sonra buraya bir şeyler yazmak o kadar iyi geldi ki ! Eskiden giydiğim kıyafetleri , küpeleri , yüzükleri tekrar takmak beni o kadar çok ben yaptı ki ! Yoğun çalışma temposu bana kendimizin ne kadar değerli olduğunu hatırlattı.Rutine takılıp neler kaçırdığımızı hatırlattı.Yapmak istediklerimi ertelemeden yapabileceğimi hatırlattı ! Hadi bugün güzel bir başlangıç yapalım !  
Yazımı önceden yazdığım şu cümlelerle bitirmek istiyorum. Her başlangıçta kaç kez kendimize söz veriyoruz ? Kaçını yapıyoruz , kaçını erteliyoruz ? Mâdem başlangıç diyoruz o hâlde ertelemeyeceğiz hayatı !

Sevgiler
Gizem