Yazıya nasıl başlasam nasıl başlasam diye düşünüp durdum ama direkt konuya atlıyorum.Bir şeye başlamak için , yenilenmek için , spora başlamak için , ders çalışmak için , yabancı dil öğrenmek için şunu bunu yapmak için neden illa hafta sonunu ya da Pazartesi'yi bekliyoruz ben hâla bunu anlamaya çalışıyorum.Abartmıyorum , okullar açıldığından beri her Cumartesi ve Pazartesi spora ve sağlıklı beslenmeye başlıyorum geri dönüşü yok diyorum sonra Pazartesi akşamı gelsin karbonhidratlar , yağlar moduna geçiyorum.Neden neden neden kendime hakim olamıyorum ? Benim sorumun cevabı çok kolay çünkü sabahın beş buçuğunda uyanıp akşamın dokuzunda eve geliyorum eee hâliyle gücüm kalmıyor , hafta sonu kendime verdiğim sözlerin yerinde rüzgarlar esiyor.Yok yani yok bir tanesi bile kalmıyor.Sonra bir de ders çalışma mevzusu var.Ben yıllardır Ekonomi ve Muhasebe okuyorum ve evet bu konularda az çok fikir sahibi olayım ama dimi ? Ama ben durumu fazlaca abartarak yaparım ben ya diyerek sınava çalışmamı sona bıraktığım için Kafamı hangi duvarlara vurayım , duvar getirin bana demeye başladım.Ertelemenin kötü olduğunu bildiğimiz hâlde , sonra yaparım dedikten sonra o sonranın bir türlü gelmemesi ya da geç gelmesinden dolayı sonucun başarısız olmasına neden olduğunu bildiğimiz hâlde neden ama neden erteliyoruz sonraya bırakıyoruz.Bunu düşünecek uzun bir minibüs , otobüs ve vapur yolculuğum sonucunda karar verdim artık zamanımı çok daha iyi hatta baya baya iyi kullanmaya başlayacağım.Bunu da sizinle paylaşıyorum hem hepimize bir motivasyon olur hem de yine cayarsam beni dürtün beni cimcikleyin bana ertelemenin pişmanlık olduğunu hatırlatın. Şaka bir yana ertelemenin bu kadar kötü sonuçlar vereceğini hiç bu kadar düşünmemiştim.Ertelediğim zamanlar geri gelmeyecek ve KEŞKE kelimesi de bana acıdan ve sinir stresten başka bir şey kazandırmayacak.O yüzden yeter artıkınnn.Artık silkelenme vaktidir , artık zamanı iyi kullanma vaktidir , artık seni sen yapan şeyleri bulmanın keşfetmenin vaktidir , artık istediklerini yapman için fırsatlara kapı aralamanın vaktidir , artık saçmalıkları bir kenara itip sana iyi gelecekleri yapmanın vaktidir.Hemen , şimdiye kadar ne kadar sağlıksız şeyler yediysen onlarla konuş ve artık onları yemeyeceğini , sana zarar verdiklerini söyle kendine de ne kadar değerli olduğunu söyle.Kendine spora başlayacağına dair söz ver , ama bak ne diyorum kendine.Ders mi çalışman gerekiyor gece çok mu geç oldu olsun en azından iki sayfa bile çalışsan kârdır.
Konudan konuya atlamanın sırası geldi diye düşünüyorum.Tamam çok da uzaklaşmıyoruz konudan sadece şunu yazmak istiyorum.Başarmak istiyorsanız fedakarlıklarda bulunacaksınız.Bazı şeylerden vazgeçeceksiniz mesele uykunuzdan , mesela hafta sonları gezmelerinizden , mesela kıyafete harcadığınız paralardan , mesela mesela mesela.Emek harcanmadan sınavı kazanabilir miyiz sizce ? Valla ben bunun imkansız olduğunu kendi yaşadığımdan gördüm.Bir ilk yapıp fedakarlık yapmayayım dedim , hepsini bir arada yaparım dedim ama öyle olmuyormuş zaman yetmiyormuş o yüzden hangi şey sizin için önemliyse onu seçiyorsunuz ve diğerlerini azaltıyorsunuz , bekletiyorsunuz ya da vazgeçiyorsunuz.Ve başarmanın çok da kolay olmadığını bir kez daha hatırlatmak istiyorum.Mesela Unirehberlik , ben size ulaşmak için , bu yazdıklarımı okumanızı sağlamak için o kadar çok bekledim ve o kadar çaba saf ettim ki.Ben yazmaya 2012 yılında başladım ve şimdi son bir-iki yıldır belki de en etkili şekilde yazdıklarımı paylaşıyorum sizler de okuyorsunuz.Yazılarımı okuyanlara ve güvenle , samimiyetle geri bildirimlerde bulunan arkadaşlarıma çokkkkkk ama çokkkk teşekkür ediyorum.Çünkü ben burada aslında sizler için uğraşıyorum yani aslında aklımdakiler tam olsaydı çok daha iyi olurdu ama olsun ben sizin için yazıyorum bunları.Çünkü görüyorum , ben 2012'de liseden mezun oldum ve bazı öğrenci tipleri mi desem türleri mi desem ne desem doğru kelimeyi bulamadım ama ben nasıl bıraktıysam okulu , yıllar geçse de öğrenciler değişse de o akıllardaki olumsuz algılar yüzünden öğrenciler yine aynı duygularla okuyorlar ve sonucunda da sizce bırakın ülkeyi kendilerine yeterli olabiliyorlar mı ? Ben burada sadece size kendinizin ne kadar değerli olduğunu göstermeyi ve yaşadıklarımdan yola çıkarak aldığım dersleri sizlerle paylaşarak fikir alışverişi yardımlaşma gibi bir şey yapıyorum...
Kısacası bu akşamki yazınınEr özeti artık yapmak istediklerimizi , çalışmalarımızı , işlerimizi , derslerimizi , ödevlerimizi artık ne varsa onları ertelemiyoruz.Dün geçmişte kaldı , dünü düşünerek hiçbir şeyi değiştiremezsiniz aksine geçmişteki tembelliklerinizi düşünerek daha strese girebilirsiniz.Dünün tembelliklerini , ertelemelerini düşünerek bugünün güzelliklerini görmezden gelmeyin , bugünün verimli saatlerini geçmişte yapmış olduğunuz hataları düşünerek geçirmeyin. , yeniliklere yer açarak geçirin.
Yazıyı beğendiyseniz Twitter'da son yazdığım Profile de sabit olan yazımı beğenebilir ya da yorum yazabilirsiniz , yeter ki okuduğunuzu anlayayım ve size daha çok yardımcı olabileyim.
Sevgiler
Gizem
Konudan konuya atlamanın sırası geldi diye düşünüyorum.Tamam çok da uzaklaşmıyoruz konudan sadece şunu yazmak istiyorum.Başarmak istiyorsanız fedakarlıklarda bulunacaksınız.Bazı şeylerden vazgeçeceksiniz mesele uykunuzdan , mesela hafta sonları gezmelerinizden , mesela kıyafete harcadığınız paralardan , mesela mesela mesela.Emek harcanmadan sınavı kazanabilir miyiz sizce ? Valla ben bunun imkansız olduğunu kendi yaşadığımdan gördüm.Bir ilk yapıp fedakarlık yapmayayım dedim , hepsini bir arada yaparım dedim ama öyle olmuyormuş zaman yetmiyormuş o yüzden hangi şey sizin için önemliyse onu seçiyorsunuz ve diğerlerini azaltıyorsunuz , bekletiyorsunuz ya da vazgeçiyorsunuz.Ve başarmanın çok da kolay olmadığını bir kez daha hatırlatmak istiyorum.Mesela Unirehberlik , ben size ulaşmak için , bu yazdıklarımı okumanızı sağlamak için o kadar çok bekledim ve o kadar çaba saf ettim ki.Ben yazmaya 2012 yılında başladım ve şimdi son bir-iki yıldır belki de en etkili şekilde yazdıklarımı paylaşıyorum sizler de okuyorsunuz.Yazılarımı okuyanlara ve güvenle , samimiyetle geri bildirimlerde bulunan arkadaşlarıma çokkkkkk ama çokkkk teşekkür ediyorum.Çünkü ben burada aslında sizler için uğraşıyorum yani aslında aklımdakiler tam olsaydı çok daha iyi olurdu ama olsun ben sizin için yazıyorum bunları.Çünkü görüyorum , ben 2012'de liseden mezun oldum ve bazı öğrenci tipleri mi desem türleri mi desem ne desem doğru kelimeyi bulamadım ama ben nasıl bıraktıysam okulu , yıllar geçse de öğrenciler değişse de o akıllardaki olumsuz algılar yüzünden öğrenciler yine aynı duygularla okuyorlar ve sonucunda da sizce bırakın ülkeyi kendilerine yeterli olabiliyorlar mı ? Ben burada sadece size kendinizin ne kadar değerli olduğunu göstermeyi ve yaşadıklarımdan yola çıkarak aldığım dersleri sizlerle paylaşarak fikir alışverişi yardımlaşma gibi bir şey yapıyorum...
Kısacası bu akşamki yazınınEr özeti artık yapmak istediklerimizi , çalışmalarımızı , işlerimizi , derslerimizi , ödevlerimizi artık ne varsa onları ertelemiyoruz.Dün geçmişte kaldı , dünü düşünerek hiçbir şeyi değiştiremezsiniz aksine geçmişteki tembelliklerinizi düşünerek daha strese girebilirsiniz.Dünün tembelliklerini , ertelemelerini düşünerek bugünün güzelliklerini görmezden gelmeyin , bugünün verimli saatlerini geçmişte yapmış olduğunuz hataları düşünerek geçirmeyin. , yeniliklere yer açarak geçirin.
Yazıyı beğendiyseniz Twitter'da son yazdığım Profile de sabit olan yazımı beğenebilir ya da yorum yazabilirsiniz , yeter ki okuduğunuzu anlayayım ve size daha çok yardımcı olabileyim.
Sevgiler
Gizem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder