Yoğun
çalışmaktan unuttuğumuz ne çok şey var ! Bazen bir şey yapmaya karar verirsin ,
hatta birçok şeye başlamak istersin.Heveslenirsin , isteğin vardır ,enerjin
tavan yapmıştır çünkü sevdiğin,istediğin bir şeyi yapacaksındır.Tam güzel
güzel başlamışken araya başka şeylerin girmesi onu yapmanı unutturur
sana.Kendini bile unutursun.Vapura yetişmek için güzelim gökyüzüne bakmadan
öylece çeker gidersin , çünkü aklında sadece vapura yetişmek vardır.Geçenlerde
mesela hava yağmurluydu ve ben yine vapura yetişmeye çalışıyordum.O sırada
insanlar gökyüzünü çekiyorlardı.Dedim kendi kendime acaba çok mu enteresan bir
şey var havada yoksa bu kadar insan yağmurlu havayı İnstagram’da mı
yayınlayacaklar ? Sonra ben de bir bakıyım dedim ve çok tatlı bir gökkuşağının
olduğunu fark ettim.İçimi ferahlattı , gülümsememi sağladı..Buradan şunu da
çıkartabiliriz , küçük şeylerle mutlu olmayı bilin J Yoğun çalışma temposunu
sevdiğim ve alıştığım hâlde bu yıl kendimi o kadar çok ikinci plana atarak
devam ettim ki artık yavaş yavaş beynimden alevler çıkmaya başlayacakmış gibi
hissettim.Bunu ilk başlarda anlayamıyorsunuz , belki aklınızdaki düşünceleri
unutmak için çok çalışıyorsunuz belki çalışmayı çok seviyorsunuz ama fazla
yoğun tempoda artık beyniniz yavaş yavaş diyor ki size sen hele bir dur,bir
yavaşla ,bir nefes al ,mola ver artık.Bunun üztüne zamanı iyi kullanamayıp bir de artık canımız sıkıldığı için
uydurduğumuz mazeretlerimiz “Zamanım hiç yok “ dememize neden oluyor.Benim
zamanım var mı ? 3 günüm sabah erken saatte uyanıp akşam eve gelmekle
geçiyor.Bu saatlerin içinde hayalimi gerçekleştirmek için ihtiyacım olan
saatler var , ders çalışmam için gereken saatler..Ama bir noktada o kadar çok
bunalıyorsunuz ki hiçbir şey yapmak istemiyorsunuz ta ki kendinizi hatırlayıncaya
kadar.O zaman yapmak istedikleriniz gözünüzün önünden geçiyor hatta şarkı
dinlerken kurduğunuz hayallerinizin içinde yapmak istediğiniz projenin
ayrıntılarını çizebiliyorsunuz.Kendinizi hatırladığınızda gülümsüyorsunuz gülümsediğinizde
çok çok çok daha fazla pozitif oluyorsunuz.Kendiniz oluyorsunuz ! Yarıda
bıraktığınız ne varsa tamamlamak istiyorsunuz.Belki daha çılgın şeyler yapıyorsunuz.!
Neden mi ? Çünkü geçen zaman içinde neler yaşadığınızı , nasıl olduğunuzu ,
nasıl hissettiğinizi biliyorsunuz ve bunu artık geçmişteki anılar olarak
adlandırıp yenilerine yer açmayı istiyorsunuz Ben mesela , haftalar sonra buraya bir şeyler yazmak o
kadar iyi geldi ki ! Eskiden giydiğim kıyafetleri , küpeleri , yüzükleri tekrar
takmak beni o kadar çok ben yaptı ki ! Yoğun çalışma temposu bana kendimizin ne
kadar değerli olduğunu hatırlattı.Rutine takılıp neler kaçırdığımızı
hatırlattı.Yapmak istediklerimi ertelemeden yapabileceğimi hatırlattı ! Hadi
bugün güzel bir başlangıç yapalım !
Yazımı
önceden yazdığım şu cümlelerle bitirmek istiyorum. Her başlangıçta kaç kez
kendimize söz veriyoruz ? Kaçını yapıyoruz , kaçını erteliyoruz ? Mâdem
başlangıç diyoruz o hâlde ertelemeyeceğiz hayatı !
Sevgiler
Gizem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder